ایران و تحریم های آمریکا

در هم تنیدگی اقتصاد جهان و گلوبالیزم در دنیای امروز موجب شده کشورهای مختلف با ایجاد روابط اقتصادی سیاسی فرهنگی نظامی و... به هم نزدیک و نزدیکتر بشن.

ایران قبل از انقلاب پنجاه و هف

ت به عنوان یک متحد استراتژیک ایالات متحده به شمار میرفت وبه تبع آن آخرین تکنولوژی غربی آن روز را در ایران میشد دید.

ولی بعد از انقلاب و به دلیل تسخیر سفارت امریکا توسط دانشجویان متمایل به افکارچپ و گروگان گرفتن کارمندان سفارت موجب بروز اختلاف مابین امریکا و حکومت تازه مستقر شده در ایران شد.

از همان زمان ریاست جمهوری ریگان که تحریم های سنگین را بر ایران وضع کرد و در دوره های مختلف و توسط ریاست جمهوری های دیگه مثل جورج بوش پدر و پسر و کلینتون و اوباما و ترامپ تا همین بایدن تحریم های چند لایه و در زمینه های گوناگون بر اقتصاد ایران وارد شد.

با توجه قدرت اقتصادی امریکا که به تنهایی حدود چهل درصد اقتصاد جهان رو داره و قدرت دلار در بازارهای جهانی حجم اقتصاد ایران در طی سالهای اخیر سال به سال کوچکتر شده و موجب بروز ورم سنگین و در عین حال رکود شده است.

با توجه به ناترازی های اقتصادی و پولی و انرژی اعم از برق و گاز و نفت و تورم بالای چهل درصد در طی نزدیک به ده سال موجب شده اقتصاددانان کشور اعلام خطر کنند.

به نظرم باید با دولت جدید امریکا و ترامپ توافق انجام شده و وارد توافق مستقیم و بدون واسطه شد و موجب خروج از این دور خطرناک تورم و رکود شد.

کافیه یه نگاه به کشورهای دوروبر بندازیم که با چه سرعت اقتصادشون رو به پیشرفت هست و با گردشگری و توریسم خارجی و جذب سرمایه خارجی شروع به بازسازی اقتصادشون کردند تا جایی که عربستان سعودی با سرمایه گذاری چندین میلیارد دلاری در گردشگری و توریسم و شهر جدید نئوم در حال ساخت بزرگترین شهر جهان در دل صحرا هست و داره برنامه ریزی میکنه که اقتصاد تک محصولی و نفت رو پیوند بزنه به گردشگری و توریسم و حتی راه اندازی خط تولید خودروی برقی.

یا ترکیه و یا امارات و عمان و قطر و حتی کره جنوبی که همین چند سال پیش ایران را سرلوحه اقتصاد خودشون قرار داده بودند ولی حالا اقتصاد کره جنوبی با شرکتهای بین المللی در بین ده کشور بزرگ اقتصاد دنیا جای گرفته با داشتن شرکت هایی مانند سامسونگ و هیوندای...